یادداشت: زهره حسینی// حفظ عزت و کرامت انسانی همواره جزء رشد و تعالی بشر و مورد توجه بزرگان بوده و یکی از راه های حفظ این ارزش اشتغال و استقلال مالی است، انسانی که داری شغل و درآمد است در درجه اول با آسایش و رفاهی که دارد حس امنیت درونی او تامین می شود و این امنیت فردی حتما به جامعه نیز منتقل خواهد شد.
جامعه امن از افرادی تشکیل شده که از نظر روانی و مالی و.. امنیت دارند؛ امنیت در جامعه در سایه عدالت در همه ارکان به‌ویژه در اقتصاد حاصل می شود و اقتصاد با اشتغال عجین است، کار و تولید که لازمه آن مهارت، آگاهی و سرمایه است؛ اما چه بسیار افراد که علی‌رغم داشتن مهارت از سرمایه لازم برای کار محروم هستند و این خود به نوعی کارکرد مفید افراد را کاهش داده و پدیده شغل های نامناسب و یا بیکاری و فقر و مشکلات زیادی از جمله ناهنچاری های اجتماعی و بزهکاری را باعث می شود.
در راستای فراهم کردن راه های ایجاد اشتغال راه اندازی صندوق های قرض الحسنه و استفاده از توانمندی خیران مخلص یکی از بهترین راه های مشارکت در امر اشتغال است؛ قرض دادن آن هم به صورت قرض الحسنه از توصیه های موکد در منابع دینی است و طبق روایت از صدقه ارزشمند تر توصیف شده، شاید قرض دادن با ایجاد تعهد در فرد او را به تلاش بیشتر وا می دارد در حالی که با صدقه دادن ما، تعهدی در فرد ایجاد نمی کنیم.
در این رابطه کمیته امداد نقش قابل توجهی دارد و ایجاد صندوق قرض الحسنه امداد و ولایت شاخص ترین کار در این زمینه است.
ایجاد صندوق های قرض الحسنه با جمع کردن سرمایه اندک افراد منبعی است تا سرمایه کافی برای کارهای بزرگ فراهم کند، روشنگری در این مورد که افراد جامعه مطمعن باشند که سپرده های کوچک آن ها می تواند سرمایه برای کار آفرینان باشد باعث ترغیب آنان می شود.
از صندوق قرض الحسنه امداد ولایت می توان به نهال خانه ای تشبیه کرد که با کاشت نهال های کوچک و توزیع این نهال ها باغ های بزرگ را رقم می زند و آبادانی را به ارمغان خواهد داشت.
به این امید که همه ما با هر اندازه درآمد کم یا زیاد که داریم خود موظف بدانیم که سهمی در صندوق امداد ولایت داشته باشیم و در سپرده گذاری مشارکت کنیم؛ چرا که قطره قطره دریا شود و با قرض دادن به افراد نیازمند ضمن حفظ کرامت انسانی فقر را از دنیای آن ها برچینیم و با کار و تلاش خشنودی خدا وخلق را فراهم آوریم.
انتهای پیام/ج ف
